مدرسه علمیه جلالیه معصومیه آستانه

سحري به خواب ديدم شَه كشور صفا را 

  به رخش نظاره كردم مَهِ خوب دلربا را

                                              به ادب زبان گشودم بسرودم اين نوا را 

                                              علي اي هماي رحمت تو چه آيتي خدا را

گفتم كه علي، گفت بگو سِرُّ الله                   گفتم كه علي، گفت بگو عين الله

گفتم كه به وصفش چه بگويم گفتا              لا حول و لا قوه إلّا بالله